Fakirlik (şiir)

Sayı 55- Temmuz 2017

FAKİRLİK

 

Kara kartal gibi ufkumu sardın
Yukarıdan beni süzdün fakirlik
Vurdun sayaları belimi kırdın
Ezim ezim beni ezdin fakirlik

Söylesene bana ne imiş suçum
Beni namertlere kul ettin niçin
Punduna getirip gadr etmek için
Başımda dolanıp gezdin fakirlik

Bir lokma bir hırka çok gördün bana
Geleceğim beter şükrettim düne
Ne dedim de surat ekşittin yine
Bahane arayıp kızdın fakirlik

Niyet eylemiştim bir dem gülmeye
Mihman olup şurda bir gün kalmaya
Sevgi şerbetine parmak banmaya
Ağzımın tadını bozdun fakirlik

Şikâyetim benim gani Huda’ya
Ne diye döndürdün beni gedaya
Gam ile kasavet ettin hedaye
Şu alnıma kara yazdın fakirlik

Okşadım olmadı sevdim olmadı
Meymenetsiz yüzün övdüm olmadı
Döndüm ana avrat sövdüm olmadı
Bütün hünerimi çözdün fakirlik

Tebdilimi bozdun bravo sana
Kaderle baş etmek imkânsız bana
Şu kahpe feleğe gün doğdu gene
Ondan sırt aldıkça azdın fakirlik

Hayali yüceden indirdin beni
Muhannet kapıya gönderdin beni
Kul Nesimi gibi öldürdün beni
Kör bıçakla derim yüzdün fakirlik

Nihayet kanadın açmış geliyor
Bağrıma hiddetle hırsla dalıyor
Muharrem şad olmuş gayrı gülüyor
Lütfedip bir çukur kazdın fakirlik

 

Muharrem  Akıncı

 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir