Kategori: Sayı 18- Gündem (Şubat 2008)

Bilirim “Hayır” demek zor gelir bizlere…  Sonuçta zarar görme olasılığı olsa bile, kolay kolay “hayır” diyemeyiz.  Neden telaffuz edilemez bu sözcük? Elimizi kolumuzu bu denli bağlamasına sebep nedir? Nasıl söylenmesi gerektiğini bilmememiz mi? Zayıflığımız mı?  Kötü intiba bırakma korkusu mu? “Bana hayır dense ne yaparım, tepkim ne olur?” şeklindeki saçma sapan düşünce mi? “Yalnız kalırım” […]

Düşünmeden yaşamak her şeyi… Acaba daha mı güzel uykusuz gecelerden? Bir kurt gibi beynimizi kemiren düşlerden, sözlerden… Sabahın erken saatinde bile gözlerinizi açar açmaz bir şimşek gibi beynimizde çakıveren kısır imgeler… Odalarda, koridorda amansızca gezdiren bulanık görüntüler, başı sonu bir türlü hatırlanmayan yarım yamalak sözler, bir gölge gibi peşimizden ayrılmayan, bir küfür gibi dilimize dolanan […]

”Eski tüfekler’”i düşünüyorum. Kızardım önceleri onlara. Susmalarına. Sakin bir  sahil kasabası düşlerinden nefret ederdim. Barikatçı olmalı kişi yaşamı boyunca  derdim. Ama nedendir bilmiyorum uzunca bir süredir içimden hiçbir şey gelmiyor.  Yazmak, okumak, üretmek gelmiyor. Tükendiğimi hissediyorum. Bu gün ders de  verimli geçmedi. Çocuklarla dertleşmek istedim ama anlamazlar diye düşündüm.  Üniversitedeki yıllarımdan kalma bir şiirim takılıyor […]

Eğitişim kavramını 18. sayıda kendi cümlelerimle ile ifade etmek istedim. Eğitişim çok basit kalıplara sokulacak bir kavram değildir. Eğitişim bir yürek ve gönül işidir. Kendinde olan bilgiyi bencillik etmeden paylaşmadır. Bilgeliğe bir yöneliştir. İçimizde var olan bazı değerleri ve kavramları dışa vurmaktır. Yazmaktır eğitişim, özgürce ve eleştirilmeyi göze almaktır. Cesaret işidir bazılarına göre, ihtiyaçları karşıladığı […]

“Neden bana karşı her zaman böyle davrandın? Bu denli üretken olmana karşın neden senden olanlardan  ya da bir bütün olarak senden böylesine dışlandım. Onca yıllık sevgilime bile senin bu inadın yüzünden kavuşamadım? Bizi ayırdın yetmedi, her birimiz bir yana attın. Ara sıra bile olsa birbirimizi göremiyoruz bile. Ölsek birimiz, bilemeyeceğiz. O kadar büyüksün, o kadar […]

[Mecit, zamanı oldukça, bu kentte, kent gürültüsünden uzak, bir şeyler düşünüp karar verebileceği bir yer aramayı sürdürüyordu. Haziran’ın bir Salı günü, bir arkadaşının önerdiği bir dizgiciye, bir yazısını  vermek amacıyla gittiğinde, binanın 3 kat altında bir çay ocağı olduğunu anımsadı, dizgiciden çıktıktan hemen sonra, oraya indi. Oturdu, dinledi, dinledi. Düşünülebilecek denli seslerden uzaktı. Bir tek, […]

GİRİŞ Şiddet, hep var mı ve hiç bitmeyecek mi? Yoksa şiddeti biz insanlar mı ortaya çıkardık? Doğaya bakıldığında diğer canlıların da şiddete başvurduğu görülebilmektedir. Ama insanı insan yapan özellikler vardır. Aklını kullanış biçimi, öğrenmesi ve öğretmesi, ahlaklı olması vs. Bunlardan biri de erdemli olmaksa, yani insanın ruhsal olarak olgunlaşması ise, şiddetin insani davranışlar arasında yer […]