Eylülde yol alınca ayaklarınız
kapıdan içeri süzülüyor çocukluğum
yeniden büyüyorum
yaz tatili yalnızlığındayken bahçe
zilin çalmasıyla yarım kalan
oyunlarınızı sürdürüyorum.
üşümesin diye umutlarınız
beyaz kalsın diye kış ortasında
sıcak günlerden gün ışığı derliyorum.
çıkıverince birden yoksulluk
defterinizdeki sayfaların arasında
çoğalmasın diye satırlarda
sayfalarımın yokuşunda duruyorum
her sonbahar başlangıcında
boyası dökülmüş tahta başında
sizi kaybedip sizi arıyorum
sizi buluyorum
Tebeşir tozları arasında…