Sen de

SEN DE

Ulgar Dağı eteğinde boy veren
Çiçeğine vurgun arım var sende
Hastasına yaşlısına bir elzem
Merhemlik sürülen balım var sende

Türkülerin bende bir yarım ezgi
Serin çaylarından akıyor rengi
Ustadan çırağa sürüyor bengi
Çekilecek ağır barım var sende

Arsiyan’dan gelir bir keskin yelin
Beyazlar içinde üşür bedenin
Geceyi dondurur soğuk nefesin
Sabah göverecek harım var sende

Öfken kardeleni ediyor zayi
Gecesi karadır, görünmez mai
Beklese de yine gelmez hercai
Dillenmemiş ahu zarım var sende

Gılgamış’ta destanlaşır sözlerim
Kür boyunda nehir olur gözlerim
Tükendi takatim, kurudu ferim
Henüz soğumamış, terim var sende

Narın söner, Günbatan’ın sacında
Akşam çöker, tepelerin ucunda
İkindiden sonra, dağ yamacında
Abanoza çalan, sarım var sende

Hülya derki ben hep sende yaşarım
Mısralara ilk gençliğim yazarım
Bakarsın Zülâli, Turgut Uyar’ım
Yazılmamış öbür yarım var sende…

Hülya Bayındır

Fotoğraf: Kaan Gündoğdu