Sımsıcak yaz günlerinden biri… Ayvalık alabildiğine güzel, canlı ve vâkur. Gece ile gündüzün kaynaşıp seviştiği muhteşem bir Temmuz yaşanıyor. Mevsimin en gözde ayıdır bana göre Temmuz, Haziran başlangıç, tatil habercisi, ağustos ise sonbaharın müjdecisi. Temmuz ise deniz ve güneşin en görkemli ayıdır, hele bir de sevdiğiniz yerde geçirme şansınız varsa, harikadır.
Zamanı kaçırmak işinize gelmez, uykuya pek geçit verilmez, olsa da sadece dinlenmeliktir. Hayata birkaç saatliğine ara verir, sonra da kaldığınız yerden koşarcasına devam edersiniz. Her şeyin ama her şeyin tadını çıkarmak istersiniz, gecenin, denizin, zeytin ve çam kokulu havanın, yeşilin, kedilerin ve hatta otun, böceğin bile… Müziği başka duyar kulaklar, yemeğin tadı başkadır, manzara o denli ihtişam yüklüdür ki gözlerde bayram yaşanır.
O yaz kızımla, Ayvalık’ta anneannemden kalma Rum evinde kalmaya karar verdik. Tarih yüklü bu ev, parke taşlı sokaklardan birinde, tüm gizemiyle salınıyordu. Bu evde taş ve ahşap tek vücut olmuşçasına, ahenk içinde dile gelip, konuşur gibiydiler: “Ben geçmişim, ben aşkım, ben sanatım.” Anlatılası değil, yaşanası yerdir Ayvalık!
Bir sabah avluda kahvaltı hazırlıyordum. Kızım, elinde yedi-sekiz tane kâğıt parçasıyla koşarak yanıma geldi. Bilirsiniz çocuklar bayılır evi kurcalamaya. Eski eşyaları, tavan aralarını irdelemeye. Mutlaka geçmişe ait izlerle tanışılabilir çünkü, ya anneden kalma bir bez bebek, ya sallanan eski bir koltuk, belki de ceviz bir sandık.
-Anne, bu kağıtlar nedir? Her birinin son cümlesi aynı “Anneler günün kutlu olsun! Her şey iyi anne”, “Günün kutlu olsun, seni seviyorum. Her şey iyi anne”, “Hepinizin bayramı kutlu olsun. Her şey iyi anne”, “Mutlu yıllar. Sizi seviyorum. Her şey iyi anne”
Baktım. Yıllar önce yolladığım kutlama telgrafları, annemin özenle sakladığı ve özellikle anneler gününde mutlaka beklediği telgraflar. “Hediye istemem, ama telgraf çekmeyi unutma” diye tembih üstüne tembih çektiği o yıllar. Üniversite yıllarım… Zarfa konmuş, aralarına da sevgi eklenmiş ve yıllar sonra beni adım adım geçmişe götürecek mesajlar!
“-Anne ben de mi sana telgraf çekeceğim başka yere gidersem? Mesaj yollasam olmaz mı? Mail atarım sana.” Kızımın sesi ile düşüncelerim dağıldı, haklıydı, bilmiyordu telgrafı, bilemezdi, belli ki ilgisini çekmemişti… İleriki yıllarda tanışacaktı “Her şey iyi”lerle.
Neler yoktu ki o “Her şey iyi” lerde?” Ben iyiyim anne! Bilsen sana ne kadar ihtiyacım var! Yanımda olsaydın ya anne! Okul mu? Gayet iyi anne, gerçi biliyorsun fazla çalışmam ben, ama kötü değil inan. Ankara? Yok sevemedim ben burayı anne. Alışamadım. Güzel olmasına güzel de, deniz yok bu şehirde… Kasılıyorum anne. Arkadaşlar mı? İyiler anne! Çok özledim sizleri, evi, yemeklerini, çay muhabbetlerimizi… Belki şimdilerde uzağız, ama sanki yanımdasın, ihtiyacım olduğu anda yanımda olacağını ben zaten biliyorum anne ve korkmuyorum o yüzden. Korkular uzak benden… Çok uğraştın benimle, hep çabaladın. Çok huysuz çocuktum, gecelerin çoğunda uyku yoktu sende. Yılmadın baktın. Büyüttün, besledin. Merdivenin başında, ta yanı başımda bekledin, müdahale etmedin. Basamakları kendim çıkmaya çabalarken, istemezdim karışmanı. Beni bana bıraktın, düşecekken sana sığındım. Ben bana yetmeyi sana borçluyum anne. Artıları yaşadım, bazen sıfır noktasında kaldım, kimi zamansa sıfırın altına indim. Bocaladım, düze çıktım, çabaladım, yalpaladım, sekteler vuruldu hayatıma, sekteler vurdum yıllar sonra… Her aşamamda yanımdaydın anne!
Sevgidir anne! Sadakattir, özveridir, candır, güvendir, emektir, en güzel dosttur. Nedenleri sorgulamaz, çözüm üretir anne. Çözüme doğru yol alırken yardım eder, yapılamayacakları beklemez anne. Beni olduğum gibi kabullenir, her halimi benimser, tutarlıdır, uyumludur, saygılıdır, rehberdir anne. Yaptığı fedakarlıkları istediği için yapar ve karşılık beklemez, “Şunu yaptım, şöyle uğraştım” diye söylenmez. “Hayatımı senin için feda ettim” cümlesinin ardına gizlenmez, empati kurar, bir zamanlar kendisinin de çocuk olduğunu unutmaz anne!
Her şey iyi anne! Sonsuz teşekkürler anne! Bu kez telgrafla değil, yazıyla kutluyorum seni ve bütün anneleri, kendini anne hissedenleri…
Günün kutlu olsun Canım Annem!