Author: Zülal Kaya

KIZLARA BAKIYORMUŞ   Bu arada kızlara da bakıyormuş Kötü gözü aşağılara akıyormuş Ar ile namusu para ile satıyormuş Sana şimdi, damda inek desem yazık ona *** Anan bacın, kadın olup çıkmadı mı sokağa Karın, kızın elif diye gitmedi mi otağa Hangi erkek göz koyup kaçırır ki şu dağa Sana şimdi, damda eşek desem yazık ona […]

Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, pireler berber iken, develer tellal iken, ben annemin beşiğini tıngır mıngır sallar iken, ay dedeyle güneş yerde, sultanlar çadırda fukaralar gökteki zembillerde iken, dünya döndükçe dönerken, Âdem babamız, Havva anamız cennetten kovulurken, koca bir ülkeye hükmeden kelli felli bir yiğit padişah varmış. Bu padişahın güzelliği […]

Eski zamanlarda, ülkelerin yönetimi babadan oğula geçtiği için padişah ya da kral hangi oğlunu münasip görürse onu tahta çıkartırmış. Başına devlet kuşu konan tahtın varislerinin halkın gözüne girme gibi bir dertleri olmazmış.   Şimdiki zamanda, insanların yönetime katılıp ülkeleri idareye talip olması epey büyük emekler istiyor. Demokrasi adına böyle de olmalı. Halk çabalayanı görüp kimi […]

Dört aylık tatil nasıl geçti bilmiyorum. Kayıtlar bitti, okul açıldı. Benim kazancım sayesinde babamın geçim yükü biraz ferahlamıştı. Durumumuzun düzelmeye başlamış olması beni Türkan’a yaklaştırıyordu.         Anlatılmakla tükenmez geceler geçirmiştim. Ama içimde sakladığım sırrımı da kimseye açma cesaretine erişememiştim. Arasıra kulağıma gelen Müslüm’ü evlendirelim sözlerinden sonra fırsatını bulup ablama açılmak istedim. Ben Köy Enstitüsünde okurken, […]

Ben çok çok küçükken, hikâye ile masalın anlamını bilmediğim zamanlarda babamın arkadaşının annesi içten ve duygulu masallar anlatırdı. Biz bazı geceler anneme ağabeylerimle birlikte yalvarırdık, “Ne olur, bizi Şerife Teyzelere götür, götürmezsen onu bize çağıralım da hikâye dinleyelim” diye. Yaşından dolayı, artık iş yapamayan Şerife Teyze de bize masal anlatırken, dev kimi yemiş? Padişahın oğlu […]

Gitmekte inat etti. Niye gittiğini anlatmadı, ben de hala anlayamadım. “Gitme, bu ayrılık ikimizin yaşama umudunu bitirir” dediğimde, yalnızca gözlerime baktı. Aldığı tren biletinin saatini geçirmek istemiyordu. Birlikte yürümemizi reddetti ama benim kabul etmeyeceğimi anlayınca ses çıkarmadı. Birlikte istasyona kadar hiç konuşmadan yürüdük. Bana doğru dönüp elini “Hoşça kal” diye uzattı. Tokalaştık.  Gözlerindeki hüznü saklayamadı. Defter […]

Gece yarısına geldiği vakit evimizde toplanan ağabeylerimin yaşıtları çocuklar evlerine gitmek için her kalkışlarında “ Hoşça kal Ali Amca, unutma senin hatıralarının devamını dinmemek için okulumuzun tatil olduğu Cumartesi akşamı yine geleceğiz,” diyerek giderlerdi.           Cumartesi akşamları annem yer yatağını yapar, babam da çizgili pijamasını giyinip yatağın kıyısına otururken “Münevver, sobaya iki odun daha at […]

Üç asker, dörtnala sürdükleri atlarıyla tozu dumana katarak köyün kıyısına geldiler. Burun delikleri açılmış atlar soluk soluğaydı. Yüzleri güneşten yanmış, üstleri perişan askerler atlarını köy meydanına doğru sürdüler. Meydanda, acale acale döndürdükleri atların üzerindeki askerlerden birisi bağırdı. “Heeyy ahali, Osmanlı askeri yenildi. Ruslar ve Ermeniler vatanımıza girdiler. Düşman askerleri Kars’ı, Erzurum’u ellerine geçirdiler. Askerlerimizin çoğu […]