Sartre’ın Varoluşçuluğu ve İrade

Prof. Dr. Tolga Yarman, BILTES Temmuz 1992 Klasik felsefeye göre, her şeyin bir “mimarı” vardır, koltuk koltuk olmadan evvel, marangozun kafasında canlanmıştır… Evler, okullar, yollar da, böyle değil midir? Herhangi bir şey yapılmadan evvel, birilerinin kafasında tasarlanmaktadır. Dolayısıyla “varoluş”, “tasarım” demek olan “öz” den (essence), sonra gelmektedir. Başka bir deyişle, önce “öz”, “tasarı” halinde kimlik […]

Yazının devamı İçin tıklayınız

Sartre’nin Felsefesinde İnsan Sorumluluğu

Hasan Hüseyin KARGIN[1] SÜREKLİ BİR OLUŞ HALİNDE OLAN VARLIK: İNSAN Sartre’a göre her nesnenin bir özü, bir de varlığı vardır. Öz, sürekli nitelikler topluluğu demektir. Varlık (ya da varoluş) ise dünyada etkin olarak bulunuş demektir. Çoğu kimseler özün önce, varoluşun sonra geldiğine inanırlar. Örneğin, bezelyeler bir bezelye düşüncesine göre yerden biter, yuvarlaklaşırlar. Bu düşünüş köklerini […]

Yazının devamı İçin tıklayınız