Eğitim sistemimizin politikalarını üreten Talim Terbiye Kurumu;
Öncelikle değişimin isminden başlaması gerektiğine,
Ders kitabı ihaleleriyle uğraşmak ve elverişliliğine görücü usulü karar veren kurum olmaktan ziyade yapıcı önlemler almaya çalışması gerektiğine,
Fildişi kulelerde, eğitim ortamını düzenlemeye çalışmak yerine, etrafında neler olup bittiğine dikkat etmeye çalışan bir kurum haline gelmesi gerektiğine,
Cahit KÜLEBİ’nin ünlü “Hikâye” şiirinde
“benim doğduğum köylerde
kuzey rüzgârları eserdi
ve bu yüzden dudaklarım çatlaktır
öp biraz!”[1] mısralarını üzerinde hassasiyet gösterip sansürlemek yerine daha faydalı işlerin peşine düşmesi gerektiğine,
Siyasilerin bir türlü yakasını bırakmadığı, siyasiler üstü bir kurum haline gelmesi gerektiğine
inandığımız kurumdur.
Eğitim Sistemi,
Vizyonu ve misyonu beylik laflarla belirlenmemiş olan,
Kalıcı ve yürütülebilir politikalar ortaya koyan,
Bireysel ve bölgesel farklılıkları gözeten, öğrenme ortamlarını zenginleştirmeyi ilke edinmiş bir anlayışla hareket eden,
Proje üretmekten çok başarıyla sonlanmış, çözüm önerileri barındıran düşüncelerin ortaya çıkmasını amaçlayan,
Eleştirilere kulak tıkamayan,
Birkaç kişi ile kararlaştırılmış, eğitim camiası tarafından ışıltısını kaybetmiş yenilik nidalarıyla ortaya çıkmayan,
Eğitim sisteminin içinde yer alan her bireyi sürecin içine dâhil ederek, günlük siyasi kaygılardan uzak bir anlayışla hareket eden
‘Değişimi başlatma sürdürmekten daha kolaydır’ anlayışıyla sürecin değişimini sürdürebilen liderlerle yönetilen,
…
bir sistemi arzulamaktadır. İşe, burada yer alan herhangi bir maddeden başlamak eğitim için küçük bir adım atmış olmamızı sağlayabilir!
[1] Meb (2005) yayınları Lise 1 Türk Edebiyatı” ders kitabına, Cahit Külebi’nin ünlü “Hikâye” şiirinin bu dizeleri alınmamıştır. Öyle zannediyoruz ki TTK ilgili bölümü gençlerin ruhsal ve bedensel gelişimini olumsuz yönde etkileyeceğini düşünerek “….” ifadeleriyle atlamıştır.