İmrene imrene büyüdüm denizlere
Ne hoş geliyordu kulağa
Balık kokmak, deniz kokmak!
Oysa benim
Kibrit kutusundan bir teknem vardı
Bir de banyo küvetindeki denizim..
Tuz atardım suya
Hani belki o zaman denize benzer diye.
Hoş
Bulunmazdı o derin mavilik
Şehir suyunda ama,
Denizimdi o benim bir kere..
Bir tek ben hükmediyordum ona
Bir ben vardım.
Bendim balıkçıların kralı..
Farkım vardı onlardan
Ben ne balık tutuyordum
Ne de deniz kokuyordum.
Yine de bendim en kralı balıkçıların!