FAKİRLİK...
Kara kartal gibi ufkumu sardın
Yukarıdan beni süzdün fakirlik
Vurdun sayaları belimi kırdın
Ezim ezim beni ezdin fakirlik
Söylesene bana ne imiş suçum
Beni namertlere kul ettin niçin
Punduna getirip gadr etmek için
Başımda dolanıp gezdin fakirlik
Bir lokma bir hırka çok gördün bana
Geleceğim beter şükrettim düne
Ne dedim de surat ekşittin yine
Bahane arayıp kızdın fakirlik
Niyet eylemiştim bir dem gülmeye
Mihman olup şurda bir gün kalmaya
Sevgi şerbetine parmak banmaya
Ağzımın tadını bozdun fakirlik
Şikâyetim benim gani Huda’ya
Ne diye döndürdün beni gedaya
Gam ile kasavet ettin hedaye
Şu alnıma kara yazdın fakirlik
Okşadım olmadı sevdim olmadı
Meymenetsiz yüzün övdüm olmadı
Döndüm ana avrat sövdüm olmadı
Bütün hünerimi çözdün fakirlik
Tebdilimi bozdun bravo sana
Kaderle baş etmek imkânsız bana
Şu kahpe feleğe gün doğdu gene
Ondan sırt aldıkça azdın fakirlik
Hayali yüceden indirdin beni
Muhannet kapıya gönderdin beni
Kul Nesimi gibi öldürdün beni
Kör bıçakla derim yüzdün fakirlik
Nihayet kanadın açmış geliyor
Bağrıma hiddetle hırsla dalıyor
Muharrem şad olmuş gayrı gülüyor
Lütfedip bir çukur kazdın fakirlik
Muharrem Akıncı