FAKİRLİK...

Kara kartal gibi ufkumu sardın

Yukarıdan beni süzdün fakirlik

Vurdun sayaları belimi kırdın

Ezim ezim beni ezdin fakirlik

 

Söylesene bana ne imiş suçum

Beni namertlere kul ettin niçin

Punduna getirip gadr etmek için

Başımda dolanıp gezdin fakirlik

 

Bir lokma bir hırka çok gördün bana

Geleceğim beter şükrettim düne

Ne dedim de surat ekşittin yine

Bahane arayıp kızdın fakirlik

 

Niyet eylemiştim bir dem gülmeye

Mihman olup şurda bir gün kalmaya

Sevgi şerbetine parmak banmaya

Ağzımın tadını bozdun fakirlik

 

Şikâyetim benim gani Huda’ya

Ne diye döndürdün beni gedaya

Gam ile kasavet ettin hedaye

Şu alnıma kara yazdın fakirlik

 

Okşadım olmadı sevdim olmadı

Meymenetsiz yüzün övdüm olmadı

Döndüm ana avrat sövdüm olmadı

Bütün hünerimi çözdün fakirlik

 

Tebdilimi bozdun bravo sana

Kaderle baş etmek imkânsız bana

Şu kahpe feleğe gün doğdu gene

Ondan sırt aldıkça azdın fakirlik

 

 

Hayali yüceden indirdin beni

Muhannet kapıya gönderdin beni

Kul Nesimi gibi öldürdün beni

Kör bıçakla derim yüzdün fakirlik

 

Nihayet kanadın açmış geliyor

Bağrıma hiddetle hırsla dalıyor

Muharrem şad olmuş gayrı gülüyor

Lütfedip bir çukur kazdın fakirlik

 

Muharrem  Akıncı

You have no rights to post comments