SEN DE
Ulgar Dağı eteğinde boy veren
Çiçeğine vurgun arım var sende
Hastasına yaşlısına bir elzem
Merhemlik sürülen balım var sende
Türkülerin bende bir yarım ezgi
Serin çaylarından akıyor rengi
Ustadan çırağa sürüyor bengi
Çekilecek ağır barım var sende
Arsiyan’dan gelir bir keskin yelin
Beyazlar içinde üşür bedenin
Geceyi dondurur soğuk nefesin
Sabah göverecek harım var sende
Öfken kardeleni ediyor zayi
Gecesi karadır, görünmez mai
Beklese de yine gelmez hercai
Dillenmemiş ahu zarım var sende
Gılgamış’ta destanlaşır sözlerim
Kür boyunda nehir olur gözlerim
Tükendi takatim, kurudu ferim
Henüz soğumamış, terim var sende
Narın söner, Günbatan’ın sacında
Akşam çöker, tepelerin ucunda
İkindiden sonra, dağ yamacında
Abanoza çalan, sarım var sende
Hülya derki ben hep sende yaşarım
Mısralara ilk gençliğim yazarım
Bakarsın Zülâli, Turgut Uyar’ım
Yazılmamış öbür yarım var sende…
Hülya Bayındır
Fotoğraf: Kaan Gündoğdu